Greek

Ο σημαντικός μαρξιστής θεωρητικός Τεντ Γκραντ –ιδρυτής της ισχυρής μαρξιστικής Τάσης του Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία τη δεκαετία του 1980 - θυμάται τον αντίκτυπο που είχε η είδηση της δολοφονίας του Τρότσκι στο μαρξιστικό κίνημα. Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην Βρετανική μαρξιστική εφημερίδα «MILITANT» στις 17 Αυγούστου 1990.

Το Σάββατο, 16 Οκτωβρίου, περισσότερα από 3 εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Γαλλίας σε εκατοντάδες διαδηλώσεις σε πόλεις και κωμοπόλεις σε όλη τη χώρα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας εθνικής ημέρας δράσης κατά των προτεινόμενων αντί-μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος. Ο αριθμός ήταν αντίστοιχος με εκείνον της 2ης Οκτωβρίου, τη τελευταία φορά που τα συνδικάτα κάλεσαν σε ημέρα δράσης, αλλά το κίνημα έχει βεβαίως αναπτυχθεί περαιτέρω.

Στις αρχές του μήνα, για αρκετές ημέρες, η κυβέρνηση της Ρουμανίας αντιμετώπισε σκληρή αντιπολίτευση στους δρόμους, ενάντια στα μέτρα λιτότητας. Τόσο μεγάλη ήταν η αντίδραση, που ο υπουργός Εσωτερικών αναγκάστηκε να παραιτηθεί, ενώ και ο Πρωθυπουργός έφτασε επίσης κοντά στο να κάνει το ίδιο. Τόσο τεταμένη ήταν η κατάσταση που η αστυνομία έκανε επείγουσες συσκέψεις με τον Πρόεδρο.

Η συντριπτική πλειοψηφία του Γαλλικού λαού τάσσεται ενάντια στην αποκαλούμενη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Σαρκοζί. Αυτό έγινε εξαιρετικά ξεκάθαρο κατά τις προχθεσινές διαδηλώσεις. Αλλά τι πρέπει να γίνει για να μετατρέψουμε αυτή την εναντίωση σε ένα αποφασιστικό κίνημα που θα σταματήσει την κυβέρνηση;

Σαν σήμερα πριν από 4 χρόνια το διεθνές μαρξιστικό κίνημα έχασε ένα σημαντικό θωρητικό, τον Τεντ Γκραντ. Τιμώντας τη μνήμη του δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος ένός απόσπάσματος από την εισαγωγή του Ρομπ Σιούελ στο βιβλίο του Τεντ "Η ιστορία του Βρετανικού Τροτσκισμού" που εκδόθηκε το 2002. Η μετάφραση είναι του Βαγγέλη Ευαγγελίου.

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση του ερευνητικού κέντρου Pew, αναμφίβολα μιας από τις πλέον έγκυρες εταιρίες δημοσκοπήσεων στις ΗΠΑ, ζητήθηκε από περισσότερους από 1500 τυχαία επιλεγμένους Αμερικάνους να περιγράψουν τις αντιδράσεις τους σε όρους όπως «καπιταλισμός» και «σοσιαλισμός». Η Pew συνόψισε τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης με τον τίτλο: «Σοσιαλισμός όχι και τόσο αρνητικός. Καπιταλισμός όχι και τόσο θετικός.»

Με αφορμή το αποψινό αιματηρό χτύπημα στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης δημοσιεύουμε ένα άρθρο του Λένιν στην "Iskra" (No. 29, 1/12/ 1902) για το πολιτικό αδιέξοδο της ατομικής τρομοκρατίας.

Το ευρώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση πιθανότατα θα επιζήσουν της κρίσης, γιατί οι επιπτώσεις μιας διάσπασης θα είναι πολύ σοβαρές για όλους. Παρ’ όλα αυτά, η κρίση είναι τόσο βαθειά και η εμπιστοσύνη της αστικής τάξης είναι τόσο κλονισμένη, που κάποιοι από τους στρατηγούς του κεφαλαίου έχουν αρχίσει να σκέπτονται το μέχρι χθες αδιανόητο.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια παρατεταμένη περίοδο λιτότητας, με αποφασιστική συρρίκνωση της παραγωγής, της κατανάλωσης και της απασχόλησης. Η κρίση έχει αρχίσει από τις μικρότερες και πιο ευάλωτες χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία. Αλλά και οι άλλες θα ακολουθήσουν, ξεκινώντας από την Βρετανία.

Μόλις πέντε μήνες από τις γενικές εκλογές που έφεραν στην εξουσία το δεξιό συνασπισμό των Χριστιανοδημοκρατών ( CDU/CSU) και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών (FDP), η Γερμανία πλήττεται από τεράστια οικονομική και πολιτική αστάθεια, κοινωνική αμηχανία και πολλές εντάσεις. Διαιρέσεις μεταξύ των αστικών κυβερνητικών κομμάτων και αμοιβαίες λεκτικές επιθέσεις αποκαλύπτουν τη σύγκρουσή τους για μια σειρά από πολιτικά ζητήματα.

Το κάλεσμα του προέδρου Τσάβες τον περασμένο Νοέμβρη, για τη δημιουργία μιας νέας επαναστατικής Διεθνούς, της Πέμπτης Διεθνούς, έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στο εργατικό κίνημα της Λατινικής Αμερικής και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είναι δυνατό οι μαρξιστές να παραμείνουν αμέτοχοι σε αυτό το ζήτημα. Ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας;