Η κρίση του Ευρώ μοιάζει με τη μακρόσυρτη αγωνία του θανάτου. Κάθε "κρίσιμη" σύνοδος κορυφής ακολουθείται από την επόμενη, και όλες υπόσχονται την αποφασιστική λήξη της κρίσης του Ευρώ. Οι αγορές "ηρεμούν" για λίγες ώρες ή μέρες και πέφτουν ξανά. Ο δείκτης των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων θυμίζει θερμόμετρο που καταγράφει την πορεία ενός καταδικασμένου σε θάνατο ασθενή.

Το ΚΚΕ έλαβε 4,50% από 8,48% τον Μάη, 277.179 ψήφους από 536.072 και 12 έδρες από 26. Αυτή είναι η μεγαλύτερη εκλογική ήττα του κόμματος στη Μεταπολίτευση. Η ηγεσία του ΚΚΕ με την πολιτική της «κατάφερε» το κόμμα να πέσει κάτω από το 4,54% που είχε λάβει στις εκλογές του 1993, δηλαδή δυο μόλις χρόνια περίπου μετά τη διάσπασή του, αλλά και την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και των άλλων σταλινικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, που είχε κολοσσιαία αρνητική επίδραση στο ηθικό και τη συνείδηση της εργατικής τάξη.

Τα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών συνιστούν μια «εύθραυστη» πολιτική νίκη για την ελληνική άρχουσα τάξη, την ώρα που η στροφή των εργαζόμενων μαζών προς τον ΣΥΡΙΖΑ με άξονα τις μεγάλες πόλεις, την εργατική τάξη και τις πιο νεαρές και παραγωγικές ηλικίες, λαμβάνει χαρακτηριστικά χιονοστιβάδας.

Η απόπειρα τρομοκράτησης του εργαζόμενου λαού από την άρχουσα τάξη, σε μια στιγμή που εκείνος εμφανίζεται πλειοψηφικά αποφασισμένος να περιθωριοποιήσει το πολιτικό της στρατόπεδο, κλιμακώνεται. Τα υποταγμένα στο μεγάλο κεφάλαιο «ΜΜΕ», εκπέμπουν καθημερινά μια προπαγάνδα «εμφυλιοπολεμικού» τύπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται σαν ο «μεγάλος εθνικός κίνδυνος». Υποστηρίζεται ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ εκλεγεί στην κυβέρνηση, τότε αυτόματα η Ελλάδα θα γυρίσει στη δραχμή (επανειλημμένες δηλώσεις Σαμαρά, Βενιζέλου), η χώρα θα διολισθήσει στο χάος με συμμορίες μεταναστών να λυμαίνονται τις πόλεις (δηλώσεις Χρυσοχοίδη) και ο εμφύλιος πόλεμος θα είναι η βέβαιη κατάληξη για τη χώρα (δηλώσεις διευθυντή

Μπροστά στον πανικό της άρχουσας τάξης από την κατάρρευση των κομμάτων και των ηγεσιών της και από την ορμητική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτεται το βρώμικο και ύπουλο πρόσωπό της.

Συνεχίζουμε την τμηματική δημοσίευση της πρώτης ανάλυσης και των εκτιμήσεών μας για τα αποτελέσματα των προχθεσινών ιστορικών βουλευτικών εκλογών, που σηματοδοτούν μια νέα εποχή για τους εργαζόμενους και την Αριστερά, γεμάτη ελπίδες και προσδοκίες, αλλά και μεγάλα και σοβαρά πολιτικά καθήκοντα. 

Greek elections hour by hour analysis (Source: Marxisitki Foni - www.marxismos.com)

Greek Elections hour by hour (Source: Marxistiki Foni - www.marxismos.com)

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το σημαντικό έργο των Άλαν Γουντς και Τεντ Γκραντ "Η Διαλεκτική σε αντεπίθεση" (Reason in Revolt) που εκδόθηκε το 1995 και κατάφερε να προσεγγίσει αξεπέραστα τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις από τη σκοπιά του διαλεκτικού υλισμού, της φιλοσοφίας του μαρξισμού.

Greek translation of Socialism and Nationalism (1897).

Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας στη Βουλή ήταν μια «πύρρειος» νίκη για τη συγκυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία είχε βάλει σαν στόχο τη συγκέντρωση πάνω από 200 ψήφων υπέρ των μέτρων. Τελικά 199 βουλευτές ψήφισαν υπέρ «επί της αρχής», ενώ 190 ήταν αυτοί που ψήφισαν το συνολικό πακέτο των μέτρων. Οι απώλειες ήταν σημαντικές : 22 βουλευτές για το ΠΑΣΟΚ και 21 για τη ΝΔ, παρ’ ότι οι ηγεσίες απείλησαν με διαγραφή και με αποκλεισμό των βουλευτών από τις επόμενες εκλογικές λίστες. Έτσι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ από 160 βουλευτές το 2009 αριθμεί πλέον μόλις 131, της ΝΔ από 73 μόλις 62, ενώ 63 βουλευτές είναι πλέον «ανεξάρτητοι».

Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μικροεπαγγελματίες και νέοι προσπάθησαν να συγκεντρωθούν χθες στο Σύνταγμα και στις μεγάλες πλατείες δεκάδων άλλων μεγάλων πόλεων για να διαδηλώσουν ενάντια την κυβέρνηση και την τρόικα. Η μαζικότητα της χθεσινής κινητοποίησης ήταν χωρίς προηγούμενο και αντανακλούσε τόσο την γενικευμένη οργή από τη μείωση του ετήσιου εργατικού εισοδήματος κατά 3 μισθούς, τη μείωση του κατώτατου μισθού στα 410 ευρώ «καθαρά» (στα 320 για τους νέους έως 24 ετών) και τις νέες μειώσεις στις συντάξεις, όσο και την αισιοδοξία που δημιούργησε στους εργαζόμενους η αίσθηση αδυναμίας της κυβέρνησης μετά την αποχώρηση του ΛΑΟΣ και τη διάσπαση των

Ακριβώς δώδεκα μήνες πριν, σε ένα άρθρο με τίτλο: 2011: Αισιοδοξία ή Απαισιοδοξία, έγραψα τα εξής: «Η πρώτη επίδραση της κρίσης ήταν ένα σοκ, όχι μόνο για τους αστούς αλλά και για τους εργαζομένους. Υπήρξε μια τάση οι εργαζόμενοι να προσπαθήσουν να κρατηθούν με κάθε τρόπο στη δουλειάς τους αποδεχόμενοι μεγάλες περικοπές στους μισθούς τους, κάτι που ήταν φυσιολογικό, ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι ηγέτες των συνδικάτων και των κομμάτων τους δεν προσέφεραν καμία εναλλακτική λύση. Αλλά αυτή διάθεση θα μετατραπεί γρήγορα σε ένα γενικό αίσθημα θυμού και πικρίας, η οποία αργά η γρήγορα θα επιδράσει πάνω στις μαζικές οργανώσεις των εργαζομένων»

Διαβάστε το 2^ο και τελευταίο μέρος του άρθρου του Alan Woods σχετικά με το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι αναγνωρισμένοι αστοί οικονομολόγοι αναγκάζονται να παραδεχθούν ότι ο Μαρξ είχε τελικά δίκιο.