Het racistische kapitalistische systeem heeft opnieuw eenzelfde tragedie veroorzaakt. Dit gaf aanleiding tot één van de grootste protestbewegingen ooit in Minneapolis.

[Source]

Maandagavond rond 20u werd de politie opgeroepen door een Cup Food winkel in Zuid-Minneapolis om een zaak van een vermeende vervalsing te onderzoeken. Enkele uren later werd een routine verklaring uitgestuurd met als onschuldige titel: “man sterft na een medisch ongeluk bij een politie interventie.”

Gedurende dezelfde nacht echter ging het officiële verhaal de mist in toen een video van twee agenten, gebogen over het lichaam van een zwarte man, viraal ging. Op het beeldmateriaal, gemaakt door een omstaander, is te zien dat één van de agenten geknield op de nek zit van de man die smeekt: “ik kan niet ademen, alstublieft, ik kan niet ademen, ik ga sterven”. Wanneer hij enkele minuten wanhopig naar adem blijft snakken, vraagt één van de agenten hem geërgerd: “wat wil je?”. Uren later werd George Floyd dood verklaard.

In de oorspronkelijke politieverklaring wordt beweerd dat ze een man aantroffen van wie ze dachten dat hij onder invloed was. Dat de politie een ziekenwagen verwittigd had voor iemand “met een medisch ongemak”, zonder te vermelden dat de agent die op zijn nek geknield zat wel eens de oorzaak van dat ongemak zou kunnen zijn.

In de loop van dinsdagmorgen verschenen meer foto’s en video’s op social media. Eén beeld toont vier agenten in totaal, waarvan drie onverschillig eromheen staan terwijl hun collega geknield zit op de nek van George.

Black Lives Matter Minnesota organiseerde inderhaast een protestmeeting via facebook op dinsdag om 17u. Tegen 15u waren de vier betrokken agenten – Derek Chauvin, Thomas Lane, Tou Thao en J.Alexander Kueng – ontslagen. Maar de menigte had zich al verzameld buiten, voor de winkel van Cup Food.

Het was onduidelijk welk resultaat de oproep tot actie zou hebben, midden in de coronacrisis. Maar na een lange winter, tijdens de ergste economische crisis in de geschiedenis van de VS, en met miljoenen verbitterden door de uitslag van de presidentiële voorverkiezingen, was de smeulende woede klaar om aan de oppervlakte te komen. Het was de 49e politiemoord op een zwarte medemens in Minneapolis sinds 2000 en het was duidelijk dat men er genoeg van had, pandemie of geen pandemie.

De organisatoren deelden maskers, handgel en flesjes water uit aan eenieder die het nodig had en het behouden van een sociale afstand werd aangemoedigd. Op het hoogtepunt was de mars verschillende blokken lang, terwijl honderden vreedzaam marcheerden, terwijl ze borden droegen met “Black lives matter”, “Ik krijg geen adem”, en “Fuck Trump”, terwijl ze “Geen rechtvaardigheid, geen vrede” zongen.

De ongecontroleerde woede en het gevoel van machteloosheid van sommige individuen kwam tot uiting toen enkele ruiten van politiewagens sneuvelden toen de betoging het station van Lake en Minnehaha naderde. Als vergelding vuurde de politie traangas af in de menigte, waar ook kinderen, ouders en grootouders aanwezig waren. Op woensdagmorgen vaardigde de burgemeester van Minneapolis, Jacob Frey, een besluit uit waarin hij opriep tot de arrestatie van de agent die George Floyd gedood had.

Dezelfde avond verzamelde zich spontaan een kleinere menigte aan het politiebureau. Hoogstwaarschijnlijk was het protest groter geweest, mocht Covid-19 er niet geweest zijn. Duizenden bekeken de rechtstreekse beelden die doorgestuurd werden, de overgrote meerderheid stond aan de kant van diegenen die protesteerden.

Ondanks het feit dat de betogers met gekruiste armen op straat stonden, en leuzen scandeerden als “ik krijg geen adem” en “handen omhoog, niet schieten”, vuurde de politie opnieuw traangas af in de menigte. Sommige betogers grepen de deksels van grote vuilnisvaten om ze als schild te gebruiken, en iedereen die probeerde van achter de barricaden voorwerpen naar de politie te gooien werd gesommeerd hiermee op te houden.

Slechts enkele weken geleden stond de politie in alle stilte bij de State Capitol in het naastgelegen St. Paul, toen gewapende betogers van de gouverneur eisten dat hij de economie zou heropstarten. De raciale en klassensamenstelling van deze betoging was duidelijk anders: wit en middenklasse. Aangezien de politie gebruikt wordt als een instrument om de belangen van de kapitalisten en de private eigendom te beschermen, vielen de eisen om de economie te heropstarten onder hun bescherming. Maar de eisen voor gerechtigheid bij de moord op George Floyd – die protesten zijn vanuit de basis tegen een systeem dat steunt op racisme om de arbeiders te onderdrukken en te verdelen – zijn niet geoorloofd voor dezelfde agenten.

Tot nog toe waren de betogingen veelal spontaan, het product van een opgestapelde woede die wordt vrijgegeven zoals gas onder druk ook vrijkomt via een defect in de tank. Zoals bij de Ferguson-beweging, die op ongeveer dezelfde manier ontstond, wordt ook hier op de gerechtvaardigde woede van de gemeenschap gereageerd met politiegeweld en repressie. Als reactie zijn er nog meerdere acties gepland voor donderdag en zaterdag. Maar de beweging heeft geen leiding en is daardoor uiteindelijk stuurloos.

Verschillende vakbonden hebben verklaringen gepubliceerd waarin ze de politie van Minneapolis veroordelen en het stadsbestuur oproepen tot actie. Maar er is veel meer nodig van de georganiseerde arbeidersbeweging! Zij zouden onmiddellijk moeten aansluiten bij de protesten en hun leden mobiliseren om op straat te komen. Met 364.000 vakbondsleden over de gehele staat, zouden de straten van de stad overspoeld worden moest de vakbondstop in actie komen. Het is de arbeidersklasse die de macht heeft “om alles plat te leggen” door te staken! Een algehele algemene staking – zoals de Teamster-staking in 1934 – zou de aandacht van de autoriteiten trekken! Uiteindelijk zou het ook de vraag stellen: wie moet de maatschappij runnen?

Alhoewel sommigen voordeel halen uit de chaos en het gebrek aan organisatie dat voortvloeit uit een spontane beweging zonder leiding, winkels plunderen en zelfs gebouwen in brand steken, zijn dit geen uitingen van het protest maar het product van het systeem dat de politie verdedigt. Kapitalisme creëert een wereld van overvloed in grote winkels, terwijl duizenden armen niet in staat zijn om die producten te kopen; luxueuze appartementen staan leeg terwijl er een huisvestingsprobleem is. Deze tegenstellingen zijn nog verergerd door de economische catastrofe waarvan de arbeiders en de armen het slachtoffer zijn. Over de gehele Verenigde Staten hebben 41 miljoen werknemers hun baan verloren sinds maart, waaronder 39% van de arbeiders met lage inkomens die minder dan 49000 dollar verdienen. 35% van de huishoudens met kinderen zijn niet meer zeker van hun dagelijkse maaltijd. Dit heeft aanleiding gegeven tot een explosieve stemming van woede, op zoek naar een uitweg.

Toch zijn er elementen van organisatie opgedoken in de eerste 48 uur van deze beweging, toen maskers, handgel en andere benodigdheden uitgedeeld werden. We zien ook het bewijs dat grote groepen betogers perfect in staat zijn om “de orde te handhaven” onder henzelf. Zoals toen individuen probeerden zwerfvuil naar de politie te gooien om hun woede uit te werken en ze gestopt werden door omstanders om de ordetroepen niet de kans te geven nog meer geweld te gebruiken

Om de gebeurtenissen naar een hoger niveau te brengen zou de arbeidersbeweging zich moeten verbinden met de manifestanten en erkennen dat de werknemers een gezamenlijke strijd te voeren hebben tegen het racistische, kapitalistische systeem. Met de middelen en het ledenaantal van de vakbonden zou de beweging een totaal ander karakter krijgen. De politie zou niet meer zo geneigd zijn traangas af te schieten op duizenden brandweerlui, staal- en fabrieksarbeiders! Want als ze dit zouden doen tegenover de bredere arbeidersklasse, dan zou de regering in een diepe crisis verzinken – en het zou niet beperkt worden tot enkele grote steden.

Ondanks zijn façade van “vriendelijk Minnesota”, is deze staat één van de meest ongelijkwaardige langs racistische lijnen, van het land, en de borrelende klassenwoede en frustratie is voelbaar. Voor COVID-19 leefden 7% van de blanken onder de armoedegrens, tegenover 32% van de zwarten. De officiële werkloosheidscijfers voor zwarten zijn driemaal zo hoog als voor blanken. Het was voor zwarte families tientallen jaren verboden eigendom te kopen in aangeduide “witte gebieden”, door zogezegde “raciale overeenkomsten” die in wetten gegoten werden tussen de jaren 1910 en 1950. Dit is geïnstitutionaliseerd racisme, puur en simpel, ingebakken in het Amerikaanse kapitalisme.

Als een algemene regel patrouilleert de politie niet in hun eigen wijken. Ze zijn meestal afkomstig uit de meest reactionaire lagen van de samenleving en ze worden losgelaten op wijken van de armen en de arbeidersklasse, om diegenen te terroriseren op wie ze neerkijken. Daarom is het dat oproepen voor “controle van de lokale gemeenschap op de politie”, en het laten patrouilleren van agenten in de wijk waar ze wonen, telkens op de voorgrond treden wanneer een witte politieagent een zwart persoon op straat doodt.

Maar het is onmogelijk om zelf controle over onze eigen wijken te organiseren en onze veiligheid te garanderen als er een fundamentele ongelijkheid is in alle andere aspecten van het dagelijks leven. “Gelijkheid op alle vlakken” kan enkel gerealiseerd worden wanneer het kapitalisme afgeschaft wordt en de kapitalistische staat vervangen wordt door één die democratisch door de arbeiders gerund wordt. De politie maakt deel uit van het apparaat van de kapitalistische staat, dat gebruikt wordt om de kleine minderheid te beschermen die eigenaar is van de productiemiddelen. Geen enkele maatregel van supervisie of het installeren van “gemeenschapsraden” kan het repressieve karakter van dit systeem veranderen.

De arbeiders kunnen niet rekenen op de kapitalistische politie om zich te beschermen. De Regionale Vakbondsraad van Minneapolis zou wijkverdedigingscomités moeten oprichten die zowel de georganiseerde, de ongeorganiseerde als de werkloze werknemers kan verenigen en hen mobiliseren tegen politiegeweld in de arbeiderswijken – we zijn in staat om onszelf collectief te verdedigen!

Ook zijn de recente eisen voor “actie” en “rechtvaardigheid” niet concreet genoeg. Welke acties? Wiens rechtvaardigheid? Wat zijn we met rechtvaardigheid als het gehele systeem schuldig is?

Vergeleken met andere gevallen heeft burgemeester Frey zich op een agressieve manier gehaast om de agenten in kwestie ter verantwoording te roepen, omdat hij maar al te goed beseft dat hij op een kruitvat zit. Maar we mogen geen vertrouwen stellen in dit werktuig van de democratische partij en de stadskapitalisten. Noch mogen we erop vertrouwen dat de FBI, die gesommeerd werd om de zaak te onderzoeken, “gerechtigheid” in welke vorm ook, kan brengen.

De politie als instelling is vergeven van racisme en machtsmisbruik, een reflectie van het systeem dat ze ondersteunt. Enkele “rotte appels” verwijderen zal niets fundamenteels veranderen aan de klassenrelaties die zo’n tragedies doen ontstaan. Zelfs wanneer de politie “hun uiterste best” doet voor een tijdje, dan zal er onvermijdelijk opnieuw een buitenwettelijke moord gebeuren door een agent die zijn zelfbeheersing verloor.

Om een systeem in stand te houden waar een kleine heersende kliek de meerderheid van de samenleving kan onderdrukken, moeten ze ons verdelen door ras, nationaliteit, godsdienst, seksualiteit, gender en door alles wat ze maar uitvinden. Zolang een deel van de arbeidersklasse een ander deel verwijt dat ze een groter stuk van de taart krijgen, kan de kapitalist vredig slapen, in de wetenschap dat hij de eigenaar van de bakkerij is. Een socialistische revolutie zou niet onmiddellijk af kunnen rekenen met alle vooroordelen van het kapitalisme, maar het zou het fundament, waaruit racisme voortvloeit, vernietigen zodat we het van onderuit volledig kunnen ontmantelen.

Vooraleer hij, ook, werd vermoord door de politie in Chicago, legde Fred Hampton uit:

“We zullen het racisme bevechten, niet met racisme, maar door solidariteit. We zeggen dat we het kapitalisme zullen bevechten, niet met zwart kapitalisme, maar met socialisme. We zullen de reactie bevechten met alle volkeren samen, en we zullen een internationale, proletarische revolutie voeren.”

Zoals we in ons programma stelden: “Het herstellen van eeuwen onderdrukking, racisme en uitbuiting kan enkel door een einde te maken aan het kapitalisme en het socialisme op te bouwen”

Sluit aan bij de IMT en vecht mee om dit te bereiken!