Verslag van de IMT-wereldschool 2007

Van 29 juli tot en met 3 augustus organiseerde de Internationale Marxistische Tendens (IMT) haar wereldschool in Barcelona. De school volgde op het succesvolle wereldcongres van vorig jaar. Er waren 300 kameraden aanwezig die afkomstig waren uit 26 landen, waaronder El Salvador, Cuba, Mexico, Venezuela, Argentinië, Brazilië, Pakistan, Iran, Israël, Rusland en de meeste Europese landen. Jammer genoeg waren kameraden uit Servië, Marokko en Nigeria er niet in geslaagd een visum te verkrijgen. De Nigeriaanse kameraden waren wel bijeengekomen in hun kantoor in Lagos en beluisterden de openings- en sluitingssessie over het internet.

Tijdens de openingssessie bracht Lal Khan, de internationale secretaris van de Pakistan Trade Union Defence Campaign en redacteur van het Asian Marxist Review, hulde aan Phil Mitchinson, die vorig jaar in november spijtig genoeg is overleden. Phil heeft een belangrijk aandeel gehad in de opbouw van Socialist Appeal tijdens de afgelopen 15 jaar en hij zou erg trots geweest zijn om zoveel jongeren uit Groot-Brittannië te zien op de school. Meer dan de helft van de Britse delegatie, die uit 40 mensen bestond, waren jongeren. De meeste onder hen bezochten de school voor de eerste keer. Lal Khan wees ook op de inspirerende kwaliteiten van Phil en hij herinnerde zich een bezoek aan Pakistan in 1997. Phil sprak er de werkers toe in Sindh en hoewel de meeste mensen er niks van verstonden, bracht zijn enthousiasme en passie toch een enorme reactie teweeg. De zaal hield uiteindelijk een minuut stilte ter zijner nagedachtenis.

Op de eerste dag sprak ook Jorge Martin, de internationale secretaris van Hands off Venezuela, de school toe. Jorge sprak over de revolutionaire gebeurtenissen in Venezuela en hij had het vooral over de situatie sinds de herverkiezing van Chavez in december vorig jaar. Hij begon met een evaluatie op te maken van de tussenkomst van de IMT in de Venezolaanse revolutie tijdens de laatste twee jaar.

“Wij hebben de marxistische dialectische analysemethode toegepast op de situatie in Venezuela. De Venezolaanse revolutie kent echter veel bijzonderheden en specifieke elementen en dat kan ook niet anders. Elk sociaal proces heeft bijzondere kenmerken die voortkomen uit de geschiedenis van dat land, de specifieke ontwikkeling van haar economie, de historische ervaring van de klassen die betrokken zijn in de strijd. Dat is wat we moeten analyseren als we de Venezolaanse revolutie willen begrijpen. Daarbij zijn historische vergelijkingen met de ervaring van revoluties in andere landen en van vroegere bewegingen in Venezuela zeker nuttig maar we moeten ons ook bewust zijn van de beperkingen van historische vergelijkingen. Wat Venezuela betreft, is bovendien een zekere kennis van het magische realisme heel bruikbaar. De marxisten vertrekken altijd vanuit de werkelijke situatie zoals ze is, formuleren daaruit algemene conclusies en gaan dan terug kijken naar de reële situatie.”

Jorge sprak verder over de aard van de Venezolaanse staat, het maatschappelijk debat over de rol van het leger in de revolutie en de rol die de UNT en de PSUV moeten spelen in de klassenstrijd.

“Het probleem is duidelijk, zoals Marx uitlegde na de ervaring van de Parijse Commune: ‘De arbeidersklasse kan het bestaande staatsapparaat niet gewoonweg overnemen en het gaan gebruiken voor haar eigen belangen.’ De ervaring van de Venezolaanse revolutie kent verschillende voorbeelden die dat bevestigen. Je kan revolutionairen niet zomaar in structuren plaatsen die de kapitalistische staat reproduceren en dan hopen dat ze die structuren beter aanwenden. Het oude staatsapparaat moet vervangen worden door een nieuw, gebaseerd op democratische verkiezingen en directe afzetbaarheid, waarbij alle ambtenaren slechts het loon van een geschoolde werker verdienen en waar er geen staand leger is dat los staat van de mensen maar waar het volk bewapend is.”

Tijdens de rest van de week werd de school verdeeld in verschillende kleine sessies. De kameraden moesten vaak een moeilijke keuze maken tussen de verschillende onderwerpen. Zo waren er sessies over de situatie van de zwarten in Brazilië ingeleid door kameraad Miranda uit Brazilië, over de RCP en de oorlogsjaren door Rob Sewell uit Groot-Brittannië, over Ierland vanaf 1967 tot vandaag door Gerry Ruddy van de Irish Republican Socialist Party en een sessie over islamfundamentalisme door Lal Khan. De aanwezigen werden verwend door het grote aanbod maar dat leidde eveneens tot frustraties over de gemiste sessies.

Op donderdag waren er sessies over de situatie in El Salvador, over de ideeën van Che Guevara, over de Russische Revolutie, over Mexico, over de Cubaanse Revolutie, over de situatie in het Midden-Oosten en over anarchisme en centrisme in de Spaanse Revolutie. Er ging tevens veel aandacht uit naar de sessie van de Deense kameraden over hun strijd tegen de heksenjacht die tegen hen is opgezet binnen de SUF. Een situatie die sterke gelijkenissen vertoont met de situatie van Militant binnen Labour tijdens de jaren 1980.

Tijdens de wereldschool kregen de aanwezig de kans om verschillende reportages te bekijken. Er was een reportage over de activiteiten van The Struggle in Pakistan en een film over het Festa Rossa, het eerste festival van onze Italiaanse kameraden van Falce Martello. Daarnaast kreeg de nieuwe film van Hands off Venezuela, ‘No volveran! The Venezolan revolution now!’, zeer positieve commentaren.

Op woensdag was er opnieuw een plenaire sessie, waar Alan Woods sprak over marxisme en religie. Hij opende zijn inleiding met de volgende woorden:

“De houding van de marxisten ten aanzien van religie is een zeer belangrijke kwestie die kan benaderd worden vanuit verschillende invalshoeken: theoretisch, historisch en praktisch. Marx, Lenin, Trotski en Rosa Luxemburg besteedden allemaal zeer veel aandacht aan deze kwestie. Er zijn verschillende interessante werken over deze kwestie binnen de marxistische filosofie, zoals de Anti-Duhring en Ludwig Feuerbach van Engels. En toch zijn er kameraden die mij vragen waarom ik een hele sessie wijd aan dit onderwerp. Alsof het niet zo belangrijk is. En als je deze kwestie benadert vanuit een rationele invalshoek, dan hebben zij misschien gelijk. Alle ontdekking van de moderne wetenschap en de algemene vooruitgang van het onderwijs kunnen je het idee geven dat religie niet meer zoveel invloed heeft op het denken van de mensen. De fysica legde de basiswetten van de thermodynamica vast die stellen dat energie (hetzelfde als materie) niet gecreëerd of vernietigd kan worden. Eens je dat begrijpt, gebeurt er een waarachtige revolutie. Zowel god als de duivel, de hemel en de hel, de engelen enzovoort, vliegen dan weg uit je raam. De resultaten van het Human Genome Project hebben alle uitgangspunten van het creationisme van tafel geveegd. De mens kan niet beschouwd worden als een speciale creatie van god of van iets anders. Onze afkomst is veel nederiger dan dat. We delen onze genen, net zoals alle lagere diersoorten."

Alan Woods sprak nog over andere zaken, zoals de antireligieuze gevoelens van de Amerikaanse Founding Fathers of de klassenstrijd die zich soms uitdrukt via een religieus conflict. Zijn inleiding was een prachtige toepassing van het historisch materialisme op dit onderwerp. We hopen ze snel beschikbaar te maken in de vorm van een boek.

Woensdagnamiddag was vrij en de meeste kameraden begaven zich naar het Mexicaanse consulaat in Barcelona waar een demonstratie doorging die de vrijlating vroeg van Adan Mejia, lid van de Mexicaanse studentenvakbond, activist van het APPO in Oaxaca en lid van de Marxistische Tendens in Mexico, Militante. Hij werd op illegale wijze gearresteerd in Oaxaca in juli terwijl hij campagne voerde tegen de repressie die de illegale regering van Felipe Calderon opzet tegen werkers en linkse studenten. Sinds juli zijn er nog zeven andere studenten gearresteerd in Mexico, waarvan vier eveneens lid zijn van Militante. Zij zijn vrijgelaten op borg maar de campagne om Adan vrij te krijgen loopt nog verder.

Op vrijdag, de laatste dag van de school werd er een international verslag gegeven door Fred Weston. Het verslag gaf een beeld van de groei en de vooruitgang die de IMT maakte tijdens het afgelopen jaar. Dit was een zeer inspirerende sessie omdat de kameraden ervaringen konden uitwisselen en uitleg konden geven over de verwezenlijkingen in hun respectievelijke landen. De IMT verwerft een groeiende invloed over de hele wereld. In die landen waar we een uitgebouwde en gekende organisatie hebben, zien we meer en meer mensen die ons ondersteunen.

Pakistan is het duidelijkste voorbeeld van deze ontwikkeling. We bouwden er een belangrijke positie uit binnen de arbeidersbeweging. Duizenden mensen steunen ons en we zijn er zelfs in geslaagd om in het parlement te zetelen. Andere voorbeelden zijn Venezuela en Mexico. In Mexico zagen we tijdens het afgelopen jaar een enorme protestbeweging tegen de electorale fraude en door ons werk is de invloed van de Marxistische Tendens er sterk toegenomen. We kenden eveneens successen in verschillende belangrijke Europese landen zoals Italië, Spanje en Frankrijk. Ook de kameraden in Griekenland, Polen, Oostenrijk en Denemarken hebben belangrijke stappen vooruit gezet.

Verder zijn we er in geslaagd om de aandacht te trekken van activisten in landen waar we nog geen contacten hadden zoals bijvoorbeeld El Salvador. Het is de eerste keer dat er een kameraad uit dat land aanwezig was op onze internationale activiteiten. Een van de belangrijkste verwezenlijkingen van deze school was evenwel de aanwezigheid van zes kameraden uit Brazilië. Onder hen was Serge Goulart, de leider van de beweging in de bezette fabrieken. Ook Miranda was onder hen. Hij is een van de leiders van de zwarte socialistische beweging in Brazilië. Deze kameraden vertegenwoordigen de marxistische linkerzijde binnen de PT en zij komen dichter en dichter bij de IMT. Het voelde zelfs aan alsof we al jaren kameraden waren, zoveel warmte en solidariteit was er tussen de groepen. We zijn er zeker van dat dit tot een hechtere samenwerking zal leiden in de komende periode. Samen zullen we werken aan de opbouw van onze Internationale in Latijns-Amerika.

Op de laatste avond van de internationale bijeenkomst zingen kameraden traditioneel revolutionaire liederen uit hun eigen land. En er is duidelijk geen gebrek aan talent. Er waren verschillende fijne bijdragen vanuit de secties, alhoewel sommige kameraden misschien toch een beetje meer mogen oefenen.

Na de verschillende sessies konden de kameraden ‘s avonds terecht in een bar die de hele week bemand werd door de Spaanse kameraden. Daar werd er verder gediscussieerd en leerden de kameraden elkaar beter kennen. We organiseerden een voetbaltoernooi waar zelfs de meest hardnekkige internationalisten onder ons soms vervielen in nationalisme terwijl ze hun team ondersteunden…

De school bracht mensen samen tot een collectief gevoel van verantwoordelijkheid. Een kameraad uit Groot-Brittannië getuigde: “De school gaf ons de mogelijkheid om de draagwijdte, de perspectieven en het belang van de Internationale te begrijpen.” Bovenal wees deze school ons op het enthousiasme en het vertrouwen in de ideeën van het marxisme en de organisatie die dat in praktijk brengt over heel de wereld. Dit drukte zich uit in de inzameling. Dit jaar, net zoals de vorige jaren, werd opnieuw het record verbroken. Er werd 37.700 euro ingezameld. Dit geld zal ongetwijfeld goed besteed worden. Het biedt ons de mogelijkheid om meer reizen te maken naar de verschillende secties en naar sympathiserende groepen, om de website uit te bouwen en om andere uitgaven te doen die de ideeën van het marxisme ondersteunen zodat we onze organisatie kunnen versterken op wereldschaal.

Bekijk hier de fotogalerij.