Trumps 'Rivièra van het Midden-Oosten' - vastgoedmagnaat pleit voor een nieuwe Nakba

Op 4 februari, in een gezamenlijke persconferentie met de Israëlische premier Netanyahu, stelde de Amerikaanse president Donald Trump voor dat de VS Gaza zouden overnemen en de hele bevolking (2 miljoen Palestijnen) zouden dwingen om te verhuizen naar andere “stukken land” (in Jordanië en Egypte), zodat het gebied herbouwd zou kunnen worden als een internationale enclave, die hij beschreef als “als de Rivièra van het Midden-Oosten”.

[Source]

De New Yorkse vastgoedmagnaat is pas twee weken in functie en hij heeft al een aantal gedurfde stappen gezet op het gebied van buitenlands beleid. Hij heeft gedreigd met militaire actie om Groenland en het Panamakanaal over te nemen, hij heeft de drie grootste handelspartners van de VS bedreigd met importheffingen, hij heeft Colombia bedreigd met strafheffingen en hij heeft een deal gesloten met Venezuela's Maduro.

Maar de voorstellen die hij deed na een ontmoeting met de Israëlische premier overtroefden dat allemaal: de verdrijving van 2 miljoen Palestijnen uit Gaza, dat onder controle van de VS zou komen te staan.

In de dagen voorafgaand aan de ontmoeting had Trump in verschillende berichten op sociale media al gezinspeeld op het idee. Dit was echter de eerste keer dat het in detail werd uitgewerkt. Trump las inderdaad voor uit een schriftelijke verklaring. “Dit was geen beslissing die lichtvaardig is genomen,” benadrukte hij.

Wat zei Trump eigenlijk? “De VS zal de Gazastrook overnemen, en we zullen er ook werk van maken. We zullen het bezitten,” zei Trump. Hij voegde eraan toe dat zijn voorstel “de eigendomspositie op lange termijn” van de VS met betrekking tot de Gazastrook inhield.

“We zullen het bezitten en we zullen verantwoordelijk zijn voor het ontmantelen van alle gevaarlijke niet-ontplofte bommen en andere wapens op het terrein, de verwoeste gebouwen ruimen, het egaliseren, en een economische ontwikkeling creëren die onbeperkte aantallen banen en woningen zal leveren aan de mensen in het gebied,” voegde hij eraan toe.

“[We moeten] iets anders doen. Je kunt gewoon niet terug. Als je teruggaat, eindigt het op dezelfde manier als 100 jaar geleden,” en hij voegde eraan toe dat andere leiders in de regio zijn idee steunden. “Het moet niet door een proces van wederopbouw en bezetting gaan door dezelfde mensen die... daar hebben gewoond en daar zijn gestorven en daar een ellendig bestaan hebben geleid.”

Wat betreft de vraag waar de Palestijnen van Gaza naar toe zouden worden gebracht, noemde hij landen “met een humanitair hart”. In de afgelopen weken, toen hij het idee voor het eerst opperde, noemde hij Egypte en Jordanië, waarvan de regeringen het voorstel al hebben afgewezen.

Eerder op de dag zei Trump specifiek dat hij Israël niet steunt in het opnieuw vestigen van nederzettingen in Gaza, het idee dat wordt gepusht door de zionistische extreemrechtse kolonisten en sommigen binnen het militaire establishment. In de persconferentie verklaarde hij dat de “mensen van de wereld” degenen zouden zijn die daar zouden wonen nadat de VS klaar waren met de wederopbouw. Hij zei dat er Palestijnen zouden kunnen terugkeren, maar dat de strook “een internationaal knooppunt zou worden... niet voor een specifieke groep mensen, maar voor iedereen”.

“Ik wil niet lief zijn. Ik wil geen wijsneus zijn,” grapte Trump, nadat hij had verklaard dat Gaza “de Rivièra van het Midden-Oosten zou kunnen worden. Dit zou iets kunnen zijn dat zo prachtig zou kunnen zijn.”

Natuurlijk was de reactie van Netanyahu extatisch. “Je zegt dingen die anderen weigeren te zeggen. En nadat de monden wijd open zijn gevallen, krabben mensen op hun hoofd en zeggen ze: 'Je weet dat hij gelijk heeft,'” zei hij, terwijl hij Trump Israëls ‘grootste vriend’ noemde en zijn plan beschreef als een plan dat ‘de geschiedenis zou kunnen veranderen’. Het is niet duidelijk of Netanyahu vóór de ontmoeting op de hoogte was van het plan van Trump. Het heeft zeker overeenkomsten met een plan dat in het voorjaar van vorig jaar zou zijn uitgelekt door zijn kabinet, genaamd Gaza 2035. Dat plan voorzag in een nieuwe vrijhandelszone in Gaza, ontdaan van Palestijnen en omgevormd tot een speeltuin voor de rijken, verbonden door hogesnelheidslijnen met NEOM in Saoedi-Arabië en Port Said in Egypte. Maar het is heel goed mogelijk dat hij er niet eens van op de hoogte was toen hij gedwongen werd om de wapenstilstandsovereenkomst te ondertekenen, maar hij is er zeker erg blij mee, omdat het hem een broodnodige reddingslijn biedt.

Begin januari werd Netanyahu door Trumps gezant Witkoff onder druk gezet om een staakt-het-vuren met Hamas te ondertekenen, wat hem er zwak uit deed zien. Hij had geen van Israëls verklaarde oorlogsdoelen bereikt (de gijzelaars terugbrengen met militair geweld en Hamas vernietigen) en werd gedwongen om honderden Palestijnse gijzelaars die door Israël werden vastgehouden, vrij te laten. Dat verzwakte zijn eigen coalitieregering ernstig: een van de twee extreemrechtse kolonistenpartijen stapte uit de regering en de andere dreigde ermee als de oorlog tegen Gaza niet werd hervat na de eerste fase van het akkoord.

Na de verklaring van Trump is de hele situatie voor hem omgedraaid. Hij is het eerste buitenlandse staatshoofd dat door de nieuwe Amerikaanse president wordt ontvangen. Trump heeft ook de 2000-pond-bommen geleverd die door Biden werden achtergehouden en heeft de sancties tegen de kolonisten op de Westelijke Jordaanoever opgeheven. Nu gaf Trump hem een manier om 'het werk af te maken' in Gaza, wat hem 15 maanden lang niet lukte te doen met brute, genocidale militaire middelen. “Israël zal de oorlog beëindigen door de oorlog te winnen” zei de slager van Gaza op de persconferentie, waarmee hij stilzwijgend toegaf dat de staakt-het-vuren-deal geen Israëlische overwinning was.

Toch heeft Netanyahu zich niet verbonden aan het idee van een langdurige Amerikaanse controle over Gaza. Maar voor nu prees hij zijn bondgenoot in het Witte Huis.

Er was nog meer. In een eerder gesprek met de pers in het Oval Office vóór de ontmoeting met Netanyahu, zei Trump dat hij er niet zeker van was dat het staakt-het-vuren stand zou houden: “Ik heb geen garanties dat de vrede standhoudt.” Dit zal Netanyahu als muziek in de oren klinken, want hij heeft zijn extreemrechtse bondgenoten in het kabinet beloofd dat de oorlog na de eerste fase van het staakt-het-vuren zal worden hervat. Hij zou de deal graag verbreken als hij daardoor aan de macht kan blijven.

Natuurlijk kan hij gemakkelijk een incident vinden of verzinnen waardoor hij Hamas de schuld kan geven van het mislukken ervan. Hij zinspeelt er al op om de onderhandelingen voor de tweede fase met twee weken te verlengen. Dit is echter een gevaarlijk spel dat zijn steun binnen Israël verder zou kunnen ondermijnen, waar een groot deel van de bevolking hem al ziet als een cynische manoeuvreerder, die meer geïnteresseerd is in zijn eigen persoonlijke en politieke overleving dan in het lot van de gijzelaars. Trump liet ook de deur open voor steun aan de Israëlische annexatie van de Westelijke Jordaanoever, iets wat hij waarschijnlijk in reserve houdt als onderhandelingstroef in zijn contacten met de Israëlische premier: “Ik ga het daar niet over hebben. Het is zeker een klein land in termen van land,” zei Trump toen hem ernaar werd gevraagd. Als Trump zou toestaan dat Israël de Westelijke Jordaanoever annexeert, zou dat leiden tot een volledige opstand van de 2,7 miljoen Palestijnen die daar wonen, een open burgeroorlog met de 700.000 Joodse kolonisten, en verdere onrust in de hele regio.

Netanyahu probeerde Trump ook onder druk te zetten met betrekking tot Iran. Hij zou graag zien dat de VS betrokken raken bij militaire aanvallen om het nucleaire programma van het land te vernietigen. “We zijn het ook eens over Iran,” zei Netanyahu, ”ze probeerden ons allebei te vermoorden: ze probeerden u te vermoorden, meneer de president, en via hun proxy’s probeerden ze mij te vermoorden.” Maar Trump was niet enthousiast. Hoewel hij de haat van de Israëlische premier tegen Teheran deelt, zou hij liever economische druk gebruiken om dezelfde doelen te bereiken: “Als we dit probleem zouden kunnen oplossen zonder oorlogsvoering, zonder alle dingen waarvan je de afgelopen jaren getuige bent geweest, denk ik dat het een geweldige zaak zou zijn,” zei Trump.

Maar laten we wel wezen, Trump benadert het probleem waarschijnlijk met de mentaliteit van een vastgoedmagnaat - hier is een stuk land vol puin, laten we de bevolking ergens anders naartoe brengen, ze huizen geven, het gebied herbouwen en het overdragen aan nieuwe bewoners. En hij verpakt het in humanitaire termen - niemand kan in de Gazastrook wonen, er zijn 30.000 niet-ontplofte stukken munitie.

Maar zijn voorstel komt neer op niets minder dan een nieuwe Nakba: de gedwongen verdrijving van 2 miljoen Palestijnen van hun land. Het zou de voltooiing zijn van wat Israël is begonnen in zijn genocidale oorlog tegen Gaza: de etnische zuivering en uitroeiing van een heel volk.

Trump denkt dat hij zo'n geweldige kerel is met zo'n magnetische persoonlijkheid, dat hij in staat is om iedereen te overtuigen van zijn prachtige plannen door ze alleen maar te ontmoeten. En als ze het er niet mee eens zijn, is hij bereid om de enorme economische macht van de VS (en zelfs de dreiging van militaire actie) te gebruiken om ervoor te zorgen dat ze dat wel doen, zoals hij de afgelopen dagen heeft laten zien.

De landen die in Trumps gedachten geacht worden te betalen en het land te leveren voor de gedwongen verhuizing van 2 miljoen Palestijnen - Jordanië, Egypte en Saoedi-Arabië - hebben al laten weten dat ze fel gekant zijn tegen dit huiveringwekkende plan. Toen Trump hiernaar werd gevraagd, wuifde hij de bezwaren simpelweg opzij: “Ze zeggen dat ze het niet zullen accepteren, ik zeg dat ze het wel zullen doen.”

De waarheid is dat geen van deze landen dit voorstel kan accepteren. De reactionaire Arabische regimes worden reeds alom veracht door de massa's in de regio en hun eigen landen, omdat ze terecht worden gezien als marionetten van het Amerikaanse imperialisme en collaborateurs met de zionistische staat Israël in zijn brute onderdrukking van de Palestijnse nationale rechten.

Er heerst een ziedende woede tegen de Hasjemitische monarchie onder de Jordaanse massa's, waarvan velen zelf Palestijnen zijn, vanwege de manier waarop koning Abdullah de Israëlische defensie hielp ten tijde van de Iraanse raketaanval. Voor het Jordaanse regime is dit een existentiële kwestie. Volgens een rapport in Middle East Eye dat Jordaanse officiële bronnen citeerde, zou elke poging van Israël om Gazanen over de grens naar Jordanië te duwen een casus belli zijn en tot oorlog kunnen leiden.

De situatie in Egypte is niet beter voor het regime van al-Sisi. Beide regimes hebben extreem harde maatregelen genomen om de interne woede tegen de genocidale oorlog van Israël en de solidariteit met Gaza de kop in te drukken. Wat Saoedi-Arabië betreft, zou elke poging om tot normalisatie met Israël te komen zonder de oprichting van een soort Palestijnse staat, zelfs eentje die volledig afhankelijk is van Israël zoals de Palestijnse Autoriteit, leiden tot ernstige interne onrust, misschien terroristische aanslagen en zelfs de omverwerping van de monarchie.

En dan hebben we het er nog niet eens over dat het overbrengen van 2 miljoen Gazaanse Palestijnen naar Egypte en Jordanië ook zou betekenen dat de strijdkrachten, het leger, de politie en de infrastructuur van Hamas zouden worden overgebracht. Dat is het laatste wat deze zwakke, instabiele reactionaire regimes nodig hebben. Het zou een ramp voor hen betekenen.

Misschien calculeert Trump dat de VS economische macht hebben die hij kan gebruiken om deze landen te dwingen tot het accepteren van zijn etnische zuiveringsplannen. De VS hebben de hulp aan Jordanië twee weken geleden al stopgezet en hebben ook militaire bases in het land. Egypte werd specifiek vrijgesteld van de door Trump afgekondigde opschorting van de hulp en dit zou kunnen worden gebruikt om druk uit te oefenen op het regime, dat door de VS wordt gesteund met een bedrag van 1,3 miljard dollar per jaar. Zelfs als deze twee landen zouden worden overgehaald om de voorstellen van Trump te accepteren, zou dat zeker leiden tot massale onrust die hun regimes omver dreigt te werpen.

De situatie is iets anders voor Saoedi-Arabië. Het koninkrijk heeft zijn handelsbetrekkingen met China versterkt, dat zijn belangrijkste handelspartner is geworden. De import en export van en naar China zijn nu drie tot vier keer zo groot als die van en naar de VS. Elke poging om de Saoedi's te dwingen tot een beleid waarvan ze denken dat het niet in hun belang is, kan averechts werken en hen verder in de armen van China en Rusland drijven.

Hoe zit het met de Palestijnen in Gaza? De onwetende, schaamteloze vastgoedmagnaat denkt dat dit een aanbod is dat ze niet kunnen weigeren: “Ze leven als de hel. Ze leven alsof ze in een hel leven. Gaza is geen plek voor mensen om te leven, en de enige reden dat ze terug willen, en ik geloof daar heilig in, is omdat ze geen alternatief hebben... Ik hoop dat we iets heel moois kunnen doen, iets heel goeds, waardoor ze niet meer terug willen... Ik zou denken dat ze dolblij zouden zijn.” Blijkbaar gelooft hij dat zijn persoonlijke charme in combinatie met de schoonheid van deze beloofde huizen de truc zal doen: “Ik denk niet dat ze nee tegen me zullen zeggen.”

Veel van de Palestijnen in Gaza stammen af van degenen die al in de Nakba in 1948 van hun land werden verdreven. Ze hebben zich tientallen jaren verzet tegen de Israëlische bezetting en zijn nu onderworpen aan 15 maanden van een genocidale campagne door de IDF, met de volledige steun van het Amerikaanse imperialisme. Ja, hun steden zijn tot puin teruggebracht, hun infrastructuur opzettelijk vernietigd, tienduizenden gedood, honderdduizenden verminkt en bijna 2 miljoen mensen ontheemd en tot armoede en honger gedwongen. Ze zijn onderworpen aan onvoorstelbare gruwelen in hun strijd om in het land te blijven dat van hen is. Ze laten zich niet gemakkelijk overhalen om te vertrekken met de belofte van “nieuwe, mooie huizen”, die waarschijnlijk nooit gebouwd zullen worden, in een land dat niet van hen is. Ze zullen zich verzetten met alle middelen die ze tot hun beschikking hebben en ze zullen rekenen op de sympathie en steun van de massa's in de regio.

Op de vraag of de VS troepen naar Gaza zouden sturen om zijn doelen te bereiken, antwoordde hij: “We zullen doen wat nodig is”. Amerikaanse troepen werden na 15 jaar massale militaire aanwezigheid verslagen en uit Afghanistan en Irak verdreven. Israël heeft een indrukwekkend surveillance-apparaat opgebouwd, het heeft inlichtingen over Hamas en aan het begin van de huidige genocidecampagne had het een gemotiveerd dienstplichtig leger. Toch was het niet in staat om Hamas te vernietigen. Amerikaanse mariniers zouden voor een onmogelijke taak staan, die ze alleen zouden kunnen volbrengen, als dat al zou lukken, op basis van een nog groter dodental voor de Palestijnen en een kostbare campagne voor Washington, iets waar Trump wars van is.

De logica van de vastgoedmagnaat Trump staat op het punt om geconfronteerd te worden met de realiteit van een wereld die ingewikkelder is dan hij denkt. Het is waar, landen en imperialistische machten handelen uiteindelijk in hun eigen economische belangen. Maar ze moeten ook rekening houden met de politieke implicaties van hun daden.

Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit genocidale plan, gebaseerd op de grove logica van een vastgoeddeal, werkelijkheid wordt. Als dat wel gebeurt, zou dat de gedwongen etnische zuivering van twee miljoen mensen betekenen, evenals massale onrust in de regio die zou kunnen leiden tot de revolutionaire omverwerping van verschillende reactionaire Arabische regimes die, samen met Israël, de ruggengraat vormen van de Amerikaanse macht in de regio. Ook zou het leiden tot massale oppositie binnen de westerse imperialistische machten.

De kwestie van de bevrijding van de Palestijnen kan uiteindelijk niet worden opgelost binnen de grenzen van het kapitalisme. Het vereist de omverwerping van alle reactionaire Arabische regimes in het gebied en een revolutionaire strijd tegen de Israëlische zionistische staat. Ze kan alleen worden opgelost als onderdeel van de algemene strijd tegen het imperialisme in de regio en wereldwijd. Alleen een Socialistische Federatie van het Midden-Oosten kan de materiële basis leggen voor fatsoenlijke huizen en banen voor de onderdrukte Palestijnen en een land waar zij, en alle andere volkeren in de regio, in vrede kunnen leven.