Mythe: de 100 miljoen doden van het 'communisme'

Iedereen leest het wel eens, in kranten, magazines of op sociale media: het argument dat 'communisme schuldig is aan 100 miljoen doden.' Het wordt overal gebruikt om kritiek op het kapitalisme en verdere discussie over alternatieven te blokkeren. Het is één van de favoriete argumenten van rechts om alle oppositie tegen het kapitalisme monddood te maken, omdat iedereen die tegen kapitalisme is, uiteindelijk medeverantwoordelijk zou zijn voor 100 miljoen doden.

Maar waar is dit argument op gebaseerd? Dat er 100 miljoen doden zijn gevallen door het communisme werd beweerd door Stephane Courtois in zijn boek “Zwartboek van het communisme”. Deze bewering is al lang ontmaskerd als vooringenomen. Dit cijfer is tot stand gekomen door slechte methodieken en hypocriete criteria te gebruiken. Zelfs één van de bijdragers aan het boek had kritiek, en zei dat Courtois geobsedeerd was om het cijfer van de 100 miljoen te halen en dat hier niet genoeg onderbouwing voor was.

Meer dan 90 procent van de doden die in het boek vermeld worden, vielen onder Stalinistische of Maoïstische regimes, en dit heeft niets met het echte marxisme te maken. Wij nemen geen verantwoordelijkheid voor de misdaden van deze regimes. In tegendeel, wij Trotskisten, de werkelijke nabestaanden van het Bolsjewisme, waren zelf de eerste slachtoffers van het Stalinisme. Wij vinden het weerzinwekkend dat onze dode kameraden gebruikt worden om de ideologie aan te vallen waarvoor zij hebben gevochten.

En wiens schuld waren de doden tijdens de Russische burgeroorlog? De massa van arbeiders en boeren die streden voor een einde aan de Eerste Wereldoorlog, vrijheid, zelfbeschikking voor onderdrukte nationaliteiten en socialisme? Of was het de schuld van het Witte leger, de landeigenaren, de bazen, de monarchisten en de 21 buitenlandse legers, die tegen de wensen van de meerderheid waren? Als jij in je huis wordt aangevallen, dan is het logisch dat er aan beide kanten slachtoffers vallen. De reactionairen zeggen dat de huisbewoners de schuld hebben en ze zich hadden moeten overgegeven opdat niemand gewond zou raken. Met die denkwijze kun je ook Abraham Lincoln alle doden kwalijk nemen die vielen tijdens de Amerikaanse burgeroorlog, die leidde tot de bevrijding van alle slaven. Proportioneel, per capita, zijn er ongeveer even veel doden gevallen.

Zelfs de aanval op de Stalinisten in dit boek is hypocriet. Zo worden de Afghaanse Stalinisten beschuldigd van 1,5 miljoen doden (ongeveer alle doden die vielen tijdens het regime en de burgeroorlog), maar blijft het onvermeld dat het de CIA was die de Moedjahedien financierde en bewapende. Eén van die Moedjahedien was Osama Bin Laden. In de jaren '90 veranderde een belangrijke groep Moedjahedien hun naam naar Taliban. Daar zien we vandaag de dag nog steeds de gevolgen van.

Ook wordt de hongersnood van 1932-1933 genoemd. Trotski analyseerde dit in zijn anti-stalinistische boek De Verraden Revolutie. 6 miljoen doden vielen er door Stalins maatregelen van gedwongen collectivisering, die als gevolg had dat de rijke boeren hun oogst en vee voor hun zelf hielden. De door Trotski geleide Linkse Oppositie wilde dit voorkomen door vrijwillige, geleidelijke collectivisering van het land in te voeren (op basis van moderne technologie) om de boeren te onderwijzen over de voordelen van socialisme. De Trotskisten waren de eerste critici van de gedwongen collectivisering die vanaf het begin tegen deze hongersnood streden.

Als de methodieken van dit boek op het kapitalisme toegepast zouden worden, dan zouden we uitkomen op miljarden doden. Noam Chomsky (absoluut geen aanhanger van Stalinisme of Maoïsme) deed een soortgelijke analyse om India en China te vergelijken. Door de lagere ongelijkheid en betere distributie van medische goederen in de Chinese geplande economie, was er een goede vergelijking mogelijk tussen de geplande en de vrije markteconomie. Hieruit bleek dat er in India er al 100 miljoen bovenmatige dodentallen waren tot 1979. En wat dacht je van de slachting van de Indianen bij de kolonisatie van Noord- en Zuid-Amerika? De kapitalistische slavenhandel in Afrika? De impact van imperialisme wereldwijd?

Winston Churchill draagt een grote verantwoordelijkheid voor de Bengaalse Hongersnood van 1943, waarin miljoenen stierven. Tijdens de hongersnood was het door het Verenigd Koninkrijk gecontroleerde India nog voedsel aan het exporteren en in die periode zei Churchill: “Ik haat Indiërs. Ze zijn een beestachtig volk met een beestachtige religie.”

En dan hebben we ook nog de miljoenen slachtoffers die stierven in oorlogen voor winst en imperialistische machtsconflicten. Meer dan een miljoen doden alleen al in Irak, en daar kunnen we nog de doden van de Wereldoorlogen en constante ‘kleine’ oorlogen bij optellen.

UNICEF schatte in dat er in 2040 zo'n 600 miljoen kinderen geconfronteerd zullen worden met ziektes, ondervoeding en de dood wanneer er niets verandert. Jaarlijks sterven er miljoenen kinderen door dezelfde voorkombare oorzaken. Dat terwijl de 1% steeds rijker wordt en de 8 rijkste mensen op aarde nu evenveel vermogen hebben als de armste helft van de wereldbevolking. Door Courtois' maatstaven te gebruiken zou je een hele bibliotheek kunnen vullen met “zwartboeken” van kapitalisme, imperialisme en kolonialisme. Het is hoog tijd dat de mensheid een einde maakt aan dit met bloed besmeurde sociale en economische systeem.