تظاهرات 150 هزار نفر علیه پایگاه نطامی آمریکا در ایتالیا

شنبه 17فوریه بیش از صد ها هزار نفر شهر کوچک وینچزا در شمال شرقی ایتالیا را به اشغال خود در آوردند. تظاهرات علیه توسعه پایگاه نظامی امریکا در حومه شهر بر پا شده بود.

طی چند ماه گذشته ده ها هزار کارگر، جوان، زن و بازنشسته به مبارزه علیه توسعه پایگاه نظامی امریکا در شهری که به عنوان محافظ کار و بی اعتنا به سیاست شناخته می شد پیوسته اند.در روز های آغازین ماه دسامبر 30 هزار نفر علیه پایگاه تظاهرات کردند و اعتصابی دائمی مقابل پایگاه سازماندهی شد.اما شنبه گذشته گامی به پیش در این جنبش بود.

یک ماه پیش دولت پس از سیاست "صبر و نظاره" تحت فشار امریکا به حمایت از پایگاه نظامی اقدام کرد.نخست وزیر ایتالیا در مورد مسئله پایگاه گفت :" تصمیمات در مورد وینچزا گرفته شده" پرودی بدون در نظر گرفتن نظر اکثریت مردم با گستاخی از پایگاه حمایت کرد.

بدین سان در وینچزا و حومه شورش مردمی توسط احزاب  و ائتلاف چپ ایتالیا شکل گرفته.بعد از حمایت نخست وزیراز پایگاه نظامی عده زیادی از اعضای حزب وی به خیابان آمده و کارت   عضویت خود را سوزاندند کنفرانسیون اصلی اتحادیه های کارگری هم با توسعه پایگاه نظامی مخالفت  و برای تظاهرات 17 فوریه نیروهای خود را بسیج کرده بودند

.توسعه پایگاه نظامی یکی از خواسته های فراوان ائتلاف اتحادیه های کارگری ست . در روز های منتهی به 17 فوریه دولت با استفاده از رادو و تلویزیون سعی در محکوم مردن مخالفت توسعه پایگاه نظامی داشت.

در روز های اغازین هفته گذشته عملیات پلیسی علیه عناصر مرتبط به گروه تروریستی " تشکیلات سرخ" به بهانه ای برای برپای کمیینی بر علیه کسانی که قصد شرکت در تظاهرات روز شنبه را داشتند تبدیل شد.

نه تنها شبکه های بورژوازی بلکه اعضای کابینه ی دولت هم در درگیری و نفوذ گروه های تروریستی در تظاهرات شنبه محتمل می دانستند .پیشنهاد ان ها در نظارت ویزه بر تظاهرات و متفرق کردن تظاهرات کنندگان بود .پروودی شرکت اعضای کابینه را در تظاهرات ممنوع کرد و همه از او پیروی کردند ، حتی مخالفان پایگاه نظامی امریکا.

از اوریل گذشته که اتحایه در انتخابات با اکثریت قاطع به پیروزی رسید رهبران (چی ار سی) چندین بار به این دام افتادند.مسئله بودجه ، خصوصی سازی ، افغانستان و دیگر مسائل از این دست اند . (پی ار سی)و دیگر احزاب چپ ایتالیا مانند بوکسوری عمل می کنند که به گوشه رینگ رفته و زیر ضربات حریف منتظر پایان مسابقه است.

یکی از دلایل شکست برلوسکونی شکست در عراق و حمایت کورکورانه دولت وی از عملیات نظامی امریکا در سراسر دنیا بود .حزب حاکم در برنامه انتخاباتی خود مخالفت خود را با ساخت پایگاه های ناتو و امریکا اعلام کرده بود اما تحت فشار امریکا نظر خود را تغییر داد.

مشکل این جاست که کسی قصد روبه رو شدن با ناتو را ندارد و دلیل ان هم تعهد کشور ها به احترام و اجرای پیمان ناتو است که شامل ساخت پایگاه های نظامی ناتو در این کشور ها می شود . پایگاه های ناتو و امریکا درسراسر ایتالیا گسترده شده و تنها راه حل موجود حذف تمام تاسیسات ناتو در این کشور است.

تظاهرات تاثیر زیادی در جامعه ایتالیا داشته نارضایتی روبه رشد سازمان نیافته ای در حال شکل گرفتن است.بخشی از طبقه کارگر ایتالیا به دنبال آ لترناتیو سیاسی است . در تظاهرات پلا کارد های با شعار (از وال سوسا تا ویچنزا،، صبر هم محدودیتی دارد) مشاهده می شد .وال سوسا منطقه ای است که دولت برلوسکونی در آن قصد راه اندازی خطوط راه اهن سریع السیر داشت که با مخالفت کارگران و جوانان به تعلیق شد تا به امروز که دولت دوباره قصد مطرح کردن انرا دارد.

بعد از یک سال در دست داشتن   قدرت هنوزجتی یکی از مشکلات دولت هم حل نشده بر عکس هرپی آمدی به ستیز بین احزاب  می انجامد.از یک شو احزاب راست کاملا از هم جدایند و توانای ارائه ی آلترناتیوسیاسی را ندارند.از سوی دیگر احزاب چپ هم با اقدامات و پیشنهادات پروودی مخالفت می کنند.

حامین فالس مارتلو با پیش از 200 بخش قوی خود در تظاهرات شرکت کردند.ما پرچم هایی با شعار(پایگاه ها را از ایتالیا خارج کنید.نظامیان را از افغانستان خارج کنید)را در طول تظاهرات در دست داشتیم و بیش از 400 روزنامه فروختیم که نشان دهنده ی پیشرفت شعار های ما میان طبقه کارگر است.

مبارزه در وینچرا ادامه خواهد داشت. همان طور که پروودی گفت:"ما طرح های خود را تغییر نخواهیم داد" این دلیلی است برای برداشتن داشتن گامی به پیش از سوی کارگران و جوانان و طبقه کارگر های سازمان یافته در مبارزه شکرت کند و دعوتی عمومی اعتصاب برای جلوگیری از توسعه پایگاه نظامی امریکا باید انجام شود.

منبع:

http://www.marxist.com/

ترجمه : نیما چراغی