Internationale oproep: No Blood for Oil! Internationale troepen uit Tsjaad!

Eind januari zetten de Europese ministers van Buitenlandse Zaken het licht op groen om de EUFOR naar Tsjaad te sturen. Officieel is deze militaire operatie, geleid door de Franse imperialisten, nodig om de vluchtelingenkampen te beschermen. In werkelijkheid steunt Frankrijk het regime van dictator Déby in zijn oorlog tegen Soedan en verschillende rebellengroepen.

De menselijke catastrofe in Darfoer is niet gewoon het gevolg van Soedanese milities die mensen op de vlucht drijven. Het conflict in Darfoer - en de gevolgen daarvan voor Tsjaad - zijn begonnen als een uitloper van de oorlog voor controle over de oliereserves in centraal en zuidelijk Soedan. Deze oorlog werd uitgevochten tussen het Soedanese Bevrijdingsleger, gesteund door de VS, en het fundamentalistische regime in Khartoum, op dat moment gesteund door Frankrijk. Recenter heeft China het meeste controle gewonnen over de grondstoffen, tot groot ongenoegen van zowel het Amerikaanse als het Franse imperialisme.

Het conflict in Darfoer is verbonden met de belangen van de Franse imperialisten in Tsjaad. Die zullen fataal geschaad worden als het regime van Déby zou vallen, wat onvermijdelijk is indien het de controle verliest over zijn belangrijkste machtsbasis aan het oostelijke grensgebeid. Juist daarom bombardeert Tsjaad bepaalde doelwitten in Soedan en wordt van de andere kant de Tsjaadse hoofdstad N'Djamena aangevallen door Soedanese rebellen. Het regime van Déby is een bloedige en corrupte dictatuur die slechts kan overleven dankzij de steun van het Franse imperialisme. Tsjaad was vroeger een kolonie van Frankrijk, dat het land nog steeds gebruikt als uitvalsbasis voor haar belangen in de Sahara. Het Franse leger steunt actief het regime van Déby in het huidige conflict.

De race van de grootmachten voor lokale grondstoffen ligt aan de basis van dit escalerende conflict. Stijgende olieprijzen maken de Sahara-olie, die moeilijker te ontginnen is, toch interessant. Er wordt geschat dat 10 procent van de wereldwijde oliereserves zich in Afrika bevindt. Sinds 2003 is Tsjaad een olieland met toenemend exportpotentieel en bijgevolg groeit zijn strategische belang. In 2002 verklaarde de VS dat, door de stijgende instabiliteit in het Midden-Oosten, de Afrikaanse olie een topprioriteit wordt in haar buitenlands beleid. De VS wil tegen 2015 ongeveer 25 procent van haar olie uit Afrika halen. China en Frankrijk zijn echter eveneens sterk geïnteresseerd in de olie van deze regio.

De conflicten in Darfoer en Tsjaad zijn typische voorbeelden van zogenaamde ‘proxy wars', waarbij de VS, China en Frankrijk lokale machten inzetten in hun gevecht over de grondstoffen in de Sahara. De miserie die de vluchtelingen meemaken en de etnische conflicten op het Afrikaanse continent, dienen nogmaals als scherm voor het verbergen van imperialistische manoeuvres. Imperialistische bemoeizucht is de echte reden voor de barbarij in Afrika. En de wanhopige toestand van het volk wordt gebruikt voor het verder legitimeren van interventies.

Niemand is minder bekwaam om humanitaire interventies te leiden dan staten die zelf gekarakteriseerd zijn door een vaak racistisch en onmenselijk beleid tegen immigranten, arbeiders en jeugd in hun eigen landen. Met deze EUFOR-missie worden ook Oostenrijk, België, Finland, Ierland, Nederland, Polen, Roemenië en Zweden medeplichtig omdat zij zo het Franse imperialisme steunen. Zij zullen deel uitmaken van een smerige oorlog voor grondstoffen. Hun ‘humanitaire' motivaties zijn slechts een rookgordijn om hun ware belangen te verbergen.

In landen die meedoen met deze EUFOR-missie mag de arbeidersbeweging niet gewoon aan de kant blijven staan. Vandaar deze oproep aan de arbeidersbeweging en de jeugd van deze landen om je stem te verheffen tegen deze militaire missie.

• Geen enkele soldaat, geen enkele cent voor de EUFOR-missie. We eisen een direct einde aan de militaire missie en aan elke steun voor de strijdende partijen.
• Voer campagne in vakbonden en socialistische/Labour/communistische partijen om de verdere bevoorrading van de EUFOR-troepen te voorkomen.
• Langdurige vrede, stabiliteit en welvaart zijn niet mogelijk onder imperialistische dominantie en kapitalistische uitbuiting.
• De heersende elites van ex-kolonies zoals Tsjaad tonen dat het onmogelijk is om onafhankelijk te zijn zolang de arbeiders en de uitgebuite massa's hun lot niet in eigen handen nemen. Echte onafhankelijkheid kan alleen maar gewonnen worden door komaf te maken met de economische afhankelijkheid van de grootmachten. Dit is slechts mogelijk door de nationalisatie van de grondstoffen, infrastructuren, handel en industrie onder democratische controle van de Afrikaanse werkende klasse.

Je kan hier een achtergrondartikel lezen.

Source: Vonk