Η προκήρυξη των μαρξιστών του ΚΚ Γαλλίας (εφημερίδα «La Riposte») στη σημερινή διαδήλωση

Τα Γαλλικά συνδικάτα διοργάνωσαν σήμερα μια ακόμα ημέρα δράσης. Εδώ δημοσιεύουμε τη μετάφραση της προκήρυξης που μοίρασαν στις σημερινές κινητοποιήσεις οι μαρξιστές του ΚΚ Γαλλίας, που εκδίδουν την εφημερίδα «La Riposte» (www.lariposte.com).

Αντιμέτωποι με την αποφασιστικότητα των εργαζόμενων και της νεολαίας που συμμετέχει στο κίνημα ενάντια στην καταστροφή των συντάξεών μας, η κυβέρνηση απαντά με ψέματα και καταστολή. Τα μεγάλα ΜΜΕ, κάτω από τις εντολές της εξουσίας, προσπαθούν να υποβαθμίσουν το μέγεθος των κινητοποιήσεων. Με τις επιθέσεις από «ταραξίες» - που σε κάθε περίπτωση, ένα τμήμα τους αποτελεί προβοκάτορες της αστυνομίας - γίνεται συστηματική απόπειρα να διαλυθούν οι ειρηνικές διαδηλώσεις.  Αυτή η μέθοδος, όπως και η αντίστοιχη της «επιστράτευσης», είναι μια απαράδεκτη επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση έχει δεχθεί πολύτιμη στήριξη από τον ηγέτη της CFDT (σ.τ.μ η δεύτερη μεγαλύτερη εργατική συνομοσπονδία, που ελέγχεται από τη Δεξιά) Francois Chereque, ο οποίος δήλωσε ότι είναι υπέρ της επανέναρξης της δουλειάς στα διυλιστήρια. Στις 22 Οκτωβρίου μιλώντας στον ραδιοσταθμό «France Inter», υποστήριξε ακόμα και την εκδίωξη από την αστυνομία όλων όσων είχαν μπλοκάρει την είσοδο στις αποθήκες καυσίμων. Με «φίλους» σαν κι αυτούς, οι εργάτες δεν χρειάζονται εχθρούς!

Η μόνη επιλογή για να νικήσει αυτός ο θαυμάσιος αγώνας είναι η γενίκευση των απεργιών διαρκείας. Σε μια πρόσφατη δήλωση, το στέλεχος της Εθνικής Ομοσπονδίας της Χημικής Βιομηχανίας που ανήκει στην συνομοσπονδία CGT (σ.τ.μ η μεγαλύτερη γαλλική εργατική συνομοσπονδία), έκανε έκκληση για «..επέκταση της βάσης και των στόχων των απεργιών σε όλους τους οικονομικούς τομείς». Και συνέχισε : «Είναι μέσα από τέτοια μέσα που μπορούμε, όλοι μαζί να σταματήσουμε την κατεδάφιση της κοινωνικής μας ασφάλισης από την MEDEF (σ.τ.μ : η εθνική ένωση των Γάλλων εργοδοτών) και την κυβέρνηση». Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Αυτό είναι που η ηγεσία της CGT πρέπει να εξηγήσει συστηματικά, με ξεκάθαρα λόγια, σε όλους τους εργάτες της χώρας.

Η απόφαση για νέες «ημέρες δράσης» δεν είναι αρκετή. Με την απουσία μιας γενικής απεργίας διαρκείας, αυτές οι μέρες δράσης, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε χαμηλότερη συμμετοχή. Επιπρόσθετα, αν μείνουν απομονωμένοι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε απεργίες δεν θα μπορούν να συνεχίσουν επ’ αόριστο.

Επίσης στα πανεπιστήμια, οι φοιτητές που κινητοποιούνται θα πρέπει να στραφούν αγωνιστικά στις εργατικές οργανώσεις και να δουλέψουν συστηματικά για την ενδυνάμωση και την επέκταση της απεργίας.

Αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό!

Αντιμέτωπη με μια σοβαρή οικονομική κρίση και με το δημόσιο χρέος σε επίπεδα ρεκόρ (80% του ΑΕΠ), η αστική τάξη δεν έχει άλλη επιλογή από το να επιτεθεί σε κάθε κοινωνική μας κατάκτηση. Σήμερα επιτίθεται στις συντάξεις. Αύριο σειρά θα έχει η υγειονομική πρόνοια, η εκπαίδευση, τα επιδόματα ανεργίας, οι εργατικές κατοικίες και μετά ξανά οι συντάξεις κ.λ.π. Έχοντας χαρίσει απλόχερα δισεκατομμύρια ευρώ σε τράπεζες και πολυεθνικές, το κράτος θέλει «τα σπασμένα» να πληρώσει η πλειοψηφία της κοινωνίας. Ο καπιταλισμός πλέον σημαίνει μόνιμες επιθέσεις.

Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να οπλιστεί το εργατικό κίνημα με ένα πρόγραμμα κατάλληλο για την περίσταση. Για παράδειγμα, για να αντιμετωπίσουμε τη μαζική ανεργία θα πρέπει να μοιραστεί η δουλειά με λιγότερες ώρες εργασίας για τον καθένα, χωρίς μείωση μισθών. Δε χρειαζόμαστε σχολεία, νοσοκομεία και προγράμματα κοινωνικής κατοικίας; Θα χρειαστούμε ένα τεράστιο αριθμό εργαζομένων για να τα χτίσουμε. Αλλά αυτό προϋποθέτει την επίθεση στα θεμέλια της καπιταλιστικής οικονομίας. Οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες θα πρέπει να εθνικοποιηθούν και να τεθούν κάτω από τον έλεγχο των εργατών και των συνδικάτων τους. Ομοίως, η εθνικοποίηση όλων των ιδιωτικών τραπεζών, που παίζουν ένα καθαρά παρασιτικό ρόλο, και η ένωση τους σε μια μοναδική κρατική τράπεζα, θα εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση φιλόδοξων κοινωνικών προγραμμάτων.

Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις επιθέσεις στις κοινωνικές κατακτήσεις όσο η οικονομία παραμένει ιδιοκτησία μιας χούφτας καπιταλιστών. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε κάτι που δε μας ανήκει. Η απαλλοτρίωση των βασικών μοχλών της οικονομίας, ξεκινώντας από τις 40 κορυφαίες εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο του Παρισιού, θα επιτρέψει τη χρήση των πόρων της χώρας σύμφωνα με τις ανάγκες των πολλών και όχι βάσει των συμφερόντων των λίγων. Αυτό το σοσιαλιστικό πρόγραμμα αποτελεί τη μόνη σοβαρή εναλλακτική πρόταση απέναντι στον καπιταλισμό που βρίσκεται σε κρίση. Και θα πρέπει να γίνει η καρδιά της πολιτικής και της δράσης του ΚΚ Γαλλίας.

Source: Μαρξιστική Φωνή (Greece)