Domovina kurdskog naroda u Siriji – Rožava – nalazi se pod invazijom reakcionarnog Erdoanovog režima. Ako invazija uspije, islamistički fanatici, koji djeluju kao turske udarne trupe, silovaće, paliti i ubijati gdje god dođu, kao što su i radili tokom invazije na Efrin prošle godine. Hiljade će poginuti a desetine hiljada muškaraca, žena i djece biće prognano iz svojih domova.

[Source]

Sa svojim demokratskim metodama i revolucionarnim perspektivama, Kurdi su inspirisali milione ljudi širom Bliskog Istoka, i šire. Upravo zbog toga ih preziru sve vladajuće klase u regionu, a posebno Erdoan. Oni se plaše da će ova borba Kurda postati inspiracija Kurdima u Iraku, Iranu i Turskoj; i svim drugim narodima Bliskog Istoka. Za Erdoana, ugnjetavanje Kurda je nužno sredstvo za razbijanje klasne borbe kod kuće, što mu omogućava da nastavi tlačenje i eksploataciju turske radničke klase.

Interesi vladajućih klasa su dijametralno suprotni interesima siromašnih i ugnjetenih masa. U Turskoj, Iraku, Iranu i Siriji, isti režimi koji su decenijama ugnjetavali Kurde takođe su tlačili sopstvene radnike i siromašne. I kao na zapadu, isti kapitalisti koji su varali i izdali Kurde, te iznova pomagali njihovo ugnjetavanje nameću mjere štednje i žestoko udaraju na životni standard svojih radnika. Ovi režimi vide Kurde – i sve druge 'male nacije' – kao sredstva za jednokratnu upotrebu u svojim imperijalističkim igrama, intrigama i avanturama. Štaviše, ova imperijalistička nastojanja su jednako važna za raspaljivanje reakcionarnog nacionalizma i održavanje kapitalizma kod kuće.

Kurdski narod ne može vjerovati nijednoj vladajućoj klasi. Oni se mogu jedino osloniti na sopstvene snage, zajedno sa svim ostalim ugnjetenim radnicima i siromašnima u regiji i širom svijeta. Revolucija u Rožavi otpočela je kao dio inicijalne Sirijske Revolucije i uspjela je jedino zbog svojih revolucionarnih i demokratskih metoda, koje su privukle široke slojeve radnika i siromašnih u regiji. To su iste metode koje su potrebne sada. Poziv na opštu mobilizaciju mora biti upućen kurdskim masama u Turskoj, Iraku i Iranu: poziv na masovne demonstracije i štrajkove širom kurdskih oblasti, za okončanje brutalnog, jednostranog rata. Takođe je potrebno uputiti poziv svim radnicima i siromašnima u ovim zemljama da se pridruže kurdskim masama u borbi protiv reakcionarnih vladara Turske, ali takođe i Sirije, Iraka i Irana. Na kraju, dužnost vodstva radničkog pokreta na Zapadu je razotkrivanje kriminalnog djelovanja njihovih vlada, koje su saučesnici u zločinima Erdoanovog režima. Vođe radničkog pokreta takođe moraju organizovati radničke bojkote i štrajkove protiv snabdijevanja Turske materijalom koji će biti upotrijebljeni u invaziji.

Borba kurdskog naroda da žive slobodno u skladu sa sopstvenim željama i da imaju svoju domovinu borba je svih radnika i omladine protiv kapitalističke klase, koja vuče čovječanstvo u jamu varvarstva. Širom Bliskog Istoka, masama je dosta ove bolesne i trule klase, one se opet kreću u revolucionarnom pravcu. Povezivanjem masa širom regije, kurdski pokret za oslobođenje može pretvoriti borbu protiv turskog imperijalizma u borbu za zbacivanje kapitalističkih režima širom regije. Za razliku od ovih varvarskih režima, socijalističko društvo će garantovati mirnu i skladnu koegzistenciju svih ugnjetenih naroda koji su toliko patili pod težinom uskih interesa vladajućih klasa.

Dole sa turskom agresijom protiv Rožave!

Dole sa imperijalistima, koji su saučesnici u ovom zvjerstvu!

Živjela internacionalna radnička solidarnost!

Pretvorimo odbranu protiv imperijalističkog napada u revolucionarni rat za oslobođenje!

Za nezavisan socijalistički Kurdistan kao dio Socijalističke Federacije Bliskog Istoka!