We have received the esperanto translation of a message of solidarity to the World Workers Esperanto Congress in Brashov, Romania, in August, sent by Alan Woods on behalf of the IMT. Socialism is internationalist by its very nature. Our internationalism is not dictated by sentimental considerations. It reflects an imperative necessity. Since the world is already united in a single, indissoluble economic entity: the world market, the struggle for socialism is internationalist by its very nature.

The Esperantist Movement from its very inception has been closely identified with socialism and the struggle of the workers of the world for their emancipation from capitalist slavery. Only when men and women have established truly free and equal social relations can we speak of humanity’s leap from the Realm of Necessity to the Realm of Freedom.

Greetings to the World Workers Esperanto Congress

On behalf of the International Marxist Tendency, I send greetings to the World Workers Esperanto Congress in Brashov, Romania in August.

According to the biblical legend, an enormous tower was built in ancient Babylon, the collapse of which led to the Confusion of Tongues, when men and women were punished for their presumption by being condemned to speak mutually unintelligible languages.

One does not have to believe this myth to understand the immense barriers that stand in the way of the free intercourse of the human race.

In the Middle Ages, before the birth of the modern nation states, the economic and cultural life of nations was held back by barriers such as local tolls and taxes. It was the historically progressive task of capitalism to break down these outmoded barriers and inaugurate the epoch of the nation state.

But now, in the first decade of the 21^st century, the nation state itself has become transformed into an obstacle to human progress. The development of the productive forces and the world market under capitalism has long gone beyond the narrow limits of the nation state and private property.

The present crisis is, at bottom, an expression of the revolt of the productive forces against this intolerable strait-jacket that is holding back the development of human civilization and culture.

The future of humanity, and indeed the salvation of life on earth, demands a radical break with the past. A rational planned economy under the democratic control of the working class is the only alternative to the destructive anarchy of the market.

But socialism is internationalist by its very nature. Our internationalism is not dictated by sentimental considerations. It reflects an imperative necessity. The world is already united in a single, indissoluble economic entity: the world market.

Under capitalism, however, globalization does not mean the elimination of national contradictions but, on the contrary, the exacerbation of these contradictions to an unparalleled extent, with mass unemployment, protectionism, wars, terrorism, racism and all the other horrors we see on all sides.

In order to solve these contradictions what is necessary is a world economy that is conducted on the basis of a rational plan that establishes equitable and harmonious relations between its component parts. This can only be achieved through the overthrow of capitalism and the establishment of a world socialist federation.

The Esperantist Movement from its very inception has been closely identified with socialism and the struggle of the workers of the world for their emancipation from capitalist slavery. Only when men and women have established truly free and equal social relations can we speak of humanity’s leap from the Realm of Necessity to the Realm of Freedom.

In a socialist world, national barriers, passports, customs barriers will be consigned to the dustbin of history, together with all the old one-sided nationalist and racist rubbish. They will be regarded by future generations in the same way that we now look upon the old feudal local barriers that were swept away by the bourgeois revolutions of the past.

In the new dawn of humanity, the idea of an international language will come into its own. Just as in medieval Europe, every educated person could read and converse in Latin, so in the future world socialist commonwealth, people will communicate freely in a world language.

It is perhaps premature to guess what that language will be. In general, the evolution of languages is a complicated process that resists every attempt at rational planning. We can assume that men and women will make their own choices quite naturally, on the basis of common experience. The final choice may be Esperanto, or it may be a modification of one of the existing world languages (English, Spanish, Chinese…). It is too early to say.

But whatever direction humanity takes in the future, the pioneering role of the Esperanto Movement, and its great contribution to the struggle for democracy, socialism and internationalism, is clear for all to see.

The very fact that men and women from different parts of the world are gathered together to discuss the problems facing the working class on a world scale in a common language, is sufficient proof of the continuing vitality of the Esperanto Movement.

We wish you every success in your work, and look forward to the day when humanity can finally put aside the myth of the Tower of Babel and find a common language as a vital part of the common cause of building a world fit for free men and women.

21^st July, 2010

The Esperanto translation is as follows:

Salutoj de la Internacia Markisma Tendenco

En la nomo de la Internacia Marksisma Tendenco , mi sendas salutojn al la monda kongreso de laboristaj esperantistoj okazanta en Braŝovo, Rumanio, en aŭgusto.

Laŭ biblia legendo, grandega turo estis konstruita en la malnova Babilono, kaj ĝia kolapso kondukis al la lingvodiverseco, per kiuj homoj estis punataj pro sia pretendemo kaj devigitaj paroli inter si nekompreneblajn lingvojn.

Ne necesas kredi je ĉi tiu mito por kompreni la grandegajn barilojn kiuj staras sur la vojo de la libera interkompreniĝo de la homaro.

En la mezepoko, antaŭ la naskiĝo de la modernaj naciŝtatoj, la ekonomia kaj kultura vivo de la nacioj ests limigia de bariloj kiel lokaj impostoj kaj taksoj. La historie progresema rolo de la kapitalismo estis la rompo de ĉi tiuj eksmodaj bariloj por inaŭguri la epokon de la moderna naciŝtato.

Sed nun, en la unua jardeko de la 21a jarcento, la naciŝtato mem transformiĝis al obstaklo por la homara progreso. La disvolviĝo de la produktofortoj kaj de la monda merkato sub kapitalismo delonge transiris la limojn de la naciŝtato kaj de la privata proprieto.

La nuna krizo estas, baze, esprimo de la ribelo de la produktofortoj kontraŭ la netolerebla korseto kiu malebligas la disvolvon de la homaj civilizo kaj kulturo.

La estonteco de la homaro, kaj eĉ la saviĝo de la vivo sur la planedo Tero, postulas drastan rompon kun la pasinteco. Racie planita ekonomio sub la demokrata kontrolo de la laborista klaso estas la nura alternativo al la detruema ĥaoso de la merkato.

Sed socialismo estas esence internaciisma. Nia internaciismo ne ŝuldiĝas al emociaj kialoj. Ĝi spegulas nepran neceson. La mondo jam unuiĝis en nur unu nedividebla ekonomia ento : la monda merkato.

Sub la kapitalismo, tamen, la tutmondiĝo ne signifas la forigon de naciaj kontraŭdiroj sed, male, la pliigon de ĉi tiuj kontraŭdiroj ĝis neniam antaŭe atingita nivelo, kun amasa senlaboreco, protektismo, militoj, terorismo, rasismo, kaj ĉiuj abomenaĵoj, kiujn ni vidas de ĉiuj flankoj.

Por solvi ĉi tiujn kontraŭdirojn, necesas monda ekonomio bazita sur racia planado kiu starigas egalecajn kaj ekvilibrajn rilatojn inter ĝiaj partoj. Tion eblas atingi nur per forigo de kapitalismo kaj starigo de monda socialisma federacio.

La Esperantista Movado de sia komenco estis intime ligata kun socialismo kaj kun la batalo de la monda laboristaro por ĝia emancipiĝo el la kapitalisma sklaveco. Nur kiam homoj starigos vere liberajn kaj egalecajn sociajn rilatojn eblos paroli pri salto de la homaro de la regno de neceseco ĝis la regno de libereco.

En socialisma mondo, naciaj bariloj, pasportoj kaj doganaj bariloj estos senditaj al la rubujoj de la historio, kune kun la malnova naciisma kaj rasisma rubaĵo. Ili estos rigardataj de la postaj generacioj en la sama maniero kiel ni nun rigardas la malnovajn feŭdajn barilojn, kiujn forbalais la burĝaj revolucioj en la pasinteco.

En la nova mateniĝo de la homaro, la ideo pri internacia lingvo memkompreneble aperos. Same kiel en mezepoka Eŭropo ĉiuj kleruloj kapablis legi kaj paroli en la latina, en la estonta socialisma mondo, homoj libere komunikados per mondolingvo.

Estas eble tro frue por antaŭdiveni, pri kiu lingvo temos. Ĝenerale, la evoluo de la lingvoj estas komplika procezo kiu rezistas ĉiujn provojn je racia planado. Ni povas supozi, ke homoj faros sian elekton tute nature, surbaze de komunaj spertoj. La fina elekto povus estis Esperanto, aŭ ĝi povus esti modifo de unu el la ekzistantaj mondolingvoj (Angla, Hispana, Ĉina). Estas tro frue por tion jam diri.

Sed kia ajn estos la direkto, en kiu iros la homaro en la estonteco, la pionira rolo de la Esperanta Movado, kaj ĝia granda kontribuo al la batalo por demokratio, socialismo kaj internaciismo, estas klara antaŭ ĉiuj okuloj.

La nura fakto, ke homoj el diversaj mondopartoj kuniĝis por diskuti pri problemoj, kiujn frontas la laborista klaso je monda skalo per komuna lingvo, estas sufiĉa pruvo pri la daŭra vigleco de la esperanta movado.

Ni deziras al vi ĉion bonan en via laboro, kaj atendas la tagon kiam la homaro povos fine flankenmeti la miton pri la Babelturo kaj trovi komunan lingvon, kiu estos vivograva kontribuo al la konstruo de mondo taŭga por liberaj homoj.

Alano Ŭudso (Alan Woods), la 21an de julio 2010

http://satesperanto.org/Salutoj-de-la-Internacia-Markisma.html